COP การรับรู้ของการเปลี่ยนแปลงสภาวะผู้ป่วย

การรับรู้ของการเปลี่ยนแปลงสภาวะผู้ป่วย (Recognition of Changes to Patient Condition)

มาตรฐาน COP.3.1 (ใหม่)
บุคลากรได้รับการอบรมเพื่อรับรู้และตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในสภาวะของผู้ป่วย

เจตนาของ COP.3.1
บุคลากรผู้ที่ไม่ได้ทำงานในการดูแลแบบวิกฤติอาจจะไม่มีความรู้และได้รับการฝึกอบรมเพื่อประเมินและติดตามผู้ป่วยในสภาวะวิกฤติ อย่างเพียงพอ | อย่างไรก็ตาม จำนวนผู้ป่วยนอกพื้นที่ดูแลผู้ป่วยวิกฤติทำให้มีประสบการณ์เกี่ยวกับการจัดผู้ป่วยในที่วิกฤติ | บ่อยครั้งที่ผู้ป่วยจะแสดงอาการเตือนล่วงหน้า (เช่น การแย่ลงของสัญญาณชีพ หรือการเปลี่ยนแปลงสถานะทางระบบประสาทอย่างเป็นนัยสำคัญ) ภายในเวลาที่สั้นก่อนที่จะลดการรักษาทางคลินิกที่สำคัญ ส่งผลให้เป็นเหตุการณ์ที่ใหญ่ | การศึกษาระบุเกณฑ์ทางสรีรวิทยาที่สามารถช่วยบุคลากรในการตรวจสอบเบื้องต้นของผู้ป่วยที่ทรุดโทรมลง | ส่วนใหญ่ผู้ป่วยที่มีประสบการณ์การผายปอดหรือหัวใจหยุดเต้นแสดงให้เห็นถึงการทรุดโทรมก่อนที่ได้รับการดูแล | เมื่อบุคลากรสามารถระบุผู้ป่วยในช่วงเริ่มต้นและขอความช่วยเหลือเพิ่มเติมจากผู้ที่ได้รับการอบรมเป็นพิเศษ ทำให้ผลทางคลินิกดีขึ้น

บุคลากรที่คลินิกได้รับการศึกษาและอบรมเพื่อให้มีความรู้และทักษะการรับรู้และเข้าไปจัดการเมื่อการประเมินผู้ป่วยระบุสัญญาณทางสรีรวิทยาที่อยู่นอกเกณฑ์ปกติ แสดงให้เห็นถึงการทรุดโทรมของผู้ป่วย | การตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในสภาพของผู้ป่วยในช่วงต้นมีความสำคัญต่อการป้องกันการทรุดโทรมที่อาจเกิดขึ้น | องค์กรจัดทำวิธีที่เป็นระบบให้สามารถรับรู้และเข้าไปจัดการในช่วงต้นของผู้ป่วยที่มีสภาวะที่ทรุดโทรมที่อาจจะลดการหายใจและเสียชีวิต (ดูที่ SQE.3)

องค์ประกอบที่วัดได้ (ME) ของ COP.3.1
Ο 1. องค์กรจัดทำกระบวนการที่เป็นระบบสำหรับการรับรู้และตอบสนองของบุคลากรต่อผู้ป่วยที่มีสภาวะแย่ลง และนำไปปฏิบัติ
Ο 2. องค์กรจัดทำเกณฑ์ที่อธิบายถึงสัญญาณเตือนขั้นต้นของการเปลี่ยนแปลงหรือการทรุดโทรมลงในสภาวะผู้ป่วยและเมื่อต้องการการช่วยเหลือเพิ่มเติม เป็นลายลักษณ์อักษรและนำไปปฏิบัติ
Ο 3. บุคลากรหาการช่วยเหลือเพิ่มเติมเมื่อมีความกังวลเกี่ยวกันสภาวะผู้ป่วย ตามที่ระบุในเกณฑ์สัญญาณเตือนขั้นต้นขององค์กร
Ο 4. องค์กรให้ข้อมูลกับผู้ป่วยและครอบครัวถึงการหาความช่วยเหลือเพิ่มเติมเมื่อมีความกังวลเกี่ยวกับสภาวะผู้ป่วย